ഏകാകി നീയിന്നോ
ഏകാകി നീയിന്നോ നോവുന്ന മണ്ണിൽ
പുലയൊന്നൂതി ചേരുന്നു വേനൽ
നിൻ ഉരുകിയ നെഞ്ചിനുള്ളിൽ
നിണമെങ്ങും മഷിപോലെ
കരയാകും രണഭൂവിൽ
ഈ വിധിയുടെ ഭാണ്ടവും ചൂടി
ഈ വ്യഥയുടെ ഭാരവും പേറി
[ഏകാകി നീയിന്നോ]
കലിയുടെ കൈകൾ നഖമുനയാലെ
നിന്നുള്ളിൻ ഇതളിൽ കഥകോറി വെറുതെ
അഴലുകളോരോ നിഴലുകളായി നിൻ
കണ്ണീരിൻ വഴിയിൽ.. തിരയാടി നിളയെ
ഇരുളല മങ്ങും പുലരികളില്ലേ
കനിവുകളേകും കനവുകളില്ലേ
വിധിയുടെ ഭാവന തീരാൻ
ഈ വ്യഥയുടെ ഭാവന മായാൻ ഓ
[ഏകാകി നീയിന്നോ]
പുലരൊളി മൂടും കണിവയലാകെ
പൂചൂടി നിറയെ.. പകയിൽ നീയുറയെ
തലവര പൊള്ളും പകലുകളെല്ലാം
പോകില്ലേ അകലെ..തളരല്ലേ തളിരേ..
മിഴിയിണ മെയ്യും മഴമറയില്ലേ
മൊഴിയുടെ സ്നേഹം സ്വരമണിയില്ലേ
വിധിയുടെ താണ്ടവും തീരാൻ
ഈ വ്യഥയുടെ രോദനം മായാൻ ..
ഏകാകി നീയിന്നോ നോവുന്ന മണ്ണിൽ
പുലയൊന്നൂതി ചേരുന്നു വേനൽ
നിൻ ഉരുകിയ നെഞ്ചിനുള്ളിൽ
നിണമെങ്ങും മഷിപോലെ
കരയാകും രണഭൂവിൽ
ഈ വിധിയുടെ ഭാണ്ടവും ചൂടി
ഈ വ്യഥയുടെ ഭാരവും പേറി
ഓ ..ഏകാകി നീയിന്നോ നോവുന്ന മണ്ണിൽ
പുലയൊന്നൂതി ചേരുന്നു വേനൽ
നിൻ ഉരുകിയ നെഞ്ചിനുള്ളിൽ
