സൽക്കലാകന്യകേ

സൽക്കലാ കന്യകേ
കാൽച്ചിലമ്പൊലി തൂവുകെൻ നെഞ്ചിൽ നീ
കാളിദാസന്റെ കാവ്യകുമാരികേ
കാർമുകിൽ പട്ടുറുമാലിലേതൊരു
കാമിനി തൻ മിഴിനീർ മലർ തുന്നി നീ
നൃത്തലോലയാം മാളവകന്യ തൻ
കാൽത്തളിരിൽ ചിലങ്കകൾ ചാർത്തി നീ

മഞ്ഞുമാമല പോറ്റിയ തയ്യലിൻ
നെഞ്ഞിലെ സ്നേഹയജ്ഞത്തെ വാഴ്ത്തി നീ
നാകവാടിക ചൂടിയൊരുർവശീ
രാഗസൂനമീ മണ്ണിൽ പതിയ്ക്കവേ
സ്വപ്നതല്പമൊരുക്കിയ ഭൂമി തൻ
ഉജ്ജ്വലസ്നേഹദീപ്തിയെ വാഴ്ത്തി നീ

മാനോടൊത്തു വളർന്ന ശകുന്തള
താമരത്തളിർത്താളിലെഴുതിയ
പ്രേമഗീതമേ തൂവുക തൂവുക
തൂമലർ മണമാ വനജ്യോത്സ്ന പോൽ