പകലുകൾ മെടഞ്ഞു നെയ്യും

പകലുകൾ -
മെടഞ്ഞു നെയ്യും,
കണ്ണിലായ് -
മഴക്കമ്പളങ്ങൾ.
അസ്ഥികൾ -
വിടവിലെന്റെ കയ്യിൽ,
പൂക്കുമീ-
കൂൺ കുമിൾവിത്തുകൾ.

ഭ്രമം നിറഞ്ഞ ചുണ്ടുകൾ,
കടഞ്ഞെടുത്ത വാക്കുകൾ,
ഒരേ സ്വരം.
ഒരേ തരം.

രാത്രികൾ -
ഞൊറിഞ്ഞു ചുറ്റും,
ഇരുളിൻ-
മിനു-മിന്നുമാടകൾ.
പാമ്പുകൾ-
ഇണകളെത്ര മാത്രം,
നിന്റെയീ-
ജടത്തുമ്പിലാകെ.

ഭ്രമം നിറഞ്ഞ ചുണ്ടുകൾ,
കടഞ്ഞെടുത്ത വാക്കുകൾ,
ഒരേ സ്വരം.
ഒരേ തരം.

അരം തൊടും വാക്കാൽ നീ
മനസ്സ് കോർത്തേ പോയ്.
അതേ വിധം മൗനങ്ങൾ
ഞാൻ പറയാതെ പോയ്.

ഇലകൾ -
പൊഴിഞ്ഞു വീഴും,
മരങ്ങൾ-
കൺ-നട്ടു പാർക്കും.
അഴികൾ -
വഴിയിഴഞ്ഞു നീങ്ങും,
ചിതലുകൾ-
നിവർന്ന കാൽകളാൽ.

ഭ്രമം നിറഞ്ഞ ചുണ്ടുകൾ,
കടഞ്ഞെടുത്ത വാക്കുകൾ,
ഒരേ സ്വരം.
ഒരേ തരം.