ഈ മരുഭൂവിലിത്തിരി

 

ഈ മരുഭൂമിയിലിത്തിരി സ്നേഹത്തിൻ
ഈന്തല്‍പ്പഴ നിഴലുണ്ടോ
കാരുണ്യമോ വെറും കാനൽ ജലം
കാണെക്കാണെയതകലുന്നു
ആരെ കഴൽ നൊന്തുയിർ നൊന്തു കേഴുന്നൂ

അമ്മിഞ്ഞപ്പാലിൻ മധുരിമയും
അന്യമായ് തീരും പൊഞ്ചോമനകൾ
കേഴുമീ വാഴ്വിന്റെ താഴ്വരയി;
കേവലസാക്ഷിയായ് നില്പൂ കാലൻ
കാലം കിഴവനാം കാലം

പൊന്നോണവും വിഷുസംക്രമവും
ഒന്നുമോരാതെ വളർന്നിടുവോർ
വേനൽക്കിനാക്കളിൽ കണ്ടു മായും
സ്നേഹത്തിൻ ശീതളച്ഛായയെങ്ങോ
എങ്ങോ ഇനിയുമതെങ്ങോ